خوش به حال پرنده...2

قایقی خواهم ساخت!

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریـــــــب

که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه ی عشق...قهرمانان را بیدار کن!

قایق از تور تهی و دل از آرزوی مروارید

هم چنان خواهم راند

نه به آبی ها دل خواهم بست

نه به دریا،پریانی که سر از آب به در می آرند...

...تا بعد...