تعویض دریچه میترال

سلام دوستای عزیزم امیدوارم خوب باشید،امروز میخوام یه مطلب در رابطه با تعویض 

دریچه میترال براتون بذارم من که لذت بردم امیدوارم شما هم خوشتون بیاد فقط دوستانی 

که بادیدن خون مشکل دارن نگاه نکنن،برید ادامه مطلب

برداشت از وبhttp://pourgarmrodi.blogfa.com

گزارش تصویری از عمل تعویض دریچه میترال

تهیه کننده: بهنام پورگرمرودی

بیمار پس از پذیرش در اتاق عمل توسط تیم بیهوشی و پس از برقراری یک خط وریدی و یک خط شریانی و پس از برقراری مانیتورینگ کامل قلبی تنفسی بیهوش شده  ودر نهایت CVP(Central Venus Pressure )جهت مانیتورینگ فشار ورید مرکزی کارگزاری میشود. بعد از آن تیم جراحی وارد عمل شده و بیمار را جهت عمل پرپ و درپ نموده یا اصصلاحا با بتادین ناحیه عمل شسته و شان های استریل بر روی بیمار قرار میگیرد . در این فاصله تیم تکنولوژی گردش خون(پرفیوژن یا پمپ) وضعیت بیمار را بررسی نموده و تمام  وسایل مورد نیاز را چک نموده و  آماده مینمایند.

 

وتمام لوله ها و مسیر های شریانی و وریدی لازم،  که قرار است در داخل این لوله ها خون بیمار در مسیر گردش خون خارج بدن حرکت نماید را از ناحیه عمل دریافت نموده و در جای خود ثابت مینماید.

 

 

حالا بیمار آماده انسزیون یا برش جراحی میباشد.

( لازم است توضیح بدهم که تمام عکسهای ناحیه عمل  از بالای سر بیمار گرفته شده)

 

برش جراحی با تیغ جراحی سپس با قلم کوتر ( تیغ الکتریکی) هموستاز ( نوک رگ هایی که خونریزی میدهد سوزانده میشود) شده  تا خونریزی قطع گردد. برش تا رسیدن به جناغ یا Sternum ادامه میابد.

 

سپس توسط اره مخصوص که معمولا شارژی بوده و با باطری کار مینمایند

 

استرنوم یا جناغ از خط وسط بریده میشود.بعد برش جهت کنترل خونریزی لبه های استرنوم از بن واکس استفاده میشود.

 

بعد برش استرنوم خونریزی ناحیه کنترل شده اکارتور (باز کننده)استرنوم در محل قرار داده و باز مینماییم حالا میتوانیم پرده پریکارد را مشاهده نمایید

 

قبل از باز کردن پریکارد به منظور آمادگی جهت بای پس قلبی ریوی به بیمار به میزان 3mg/kg هپارین از طریق دهلیز یا یک خط وریدی مطمئن تزریق میشود . پس از سه دقیقه یک نمونه خون برای بررسی زمان انعقاد گرفته میشود و توسط دستگاه ACT (Activate Coagulation Time) زمان انعقاد فعال شده بررسی میشود این کار ضروری بوده زیرا خون در خارج بدن به گردش در خواهد آمد . باید زمان ACT بالای 480 ثانیه باشد ( اگر این زمان پایین باشد خون در مسیر لوله پمپ لخته میشود)

 

در این فاصله جراح اقدام به باز کردن پریکارد می نماید اینکار با تیغ سپس با قیچی یا قلم کوتر انجام میگیرد. سپس مایع پریکارد ساکشن میشود.

 لبه های پریکارد را برای دید بهتر به کناره ها فیکس می نماید حالا قلب بطور کامل قابل رویت میباشد قسمتهای مختلف قلب را در تصویر مشخص کرده ام لطفا توجه نمایید

نمای دریچه های قلب را از نمای فوقانی در تصویر زیر جهت درک بهتر قرار دادم

بعد از اطمینان از زمان ACT مناسب ، اقدام به کانول گذاری میشود برای این کار پرسهای ( نخ های نگه دارنده کانولها را در نواحی خودشان زده میشود) اولین کار گذاشتن کانول شریانی در داخل آئورت صعودی میباشد ( در این زمان به منظور پیشگیری از پارگی یا دایسکسیون آئورت فشار سیستمیک توسط تیم بیهوشی کاهش داده میشود

 

 

پس از جاگذاری کانول آئورت ، آن را توسط پرس های زده شده در جای خود ثابت نموده و پس از هواگیری به خط شریانی پمپ که قبلا با یک سرم پر شده و هواگیری شده متصل میشود.

در تصویر زیر موقعیت پرسه های کانول های وریدی یعنی کانول ورید اجوف فوقانی SVC و کانول ورید جوف تحتانی ICV نمایش داده شده

 

حالا اقدام به جاگذاری کانول SVC از طریق گوشک دهلیز راست نموده ، پس از ورود به دهلیز نوک کانول را به داخل SVC هدایت نموده و سپس در جای خود ثابت می نماییم

 

سپس کانول وریدی IVC در داخل ورید اجوف تحتانی جاگذاری و تثبیت میشود

 

دو تا کانول وریدی SVC و IVC با یک سه راهی به خط وریدی پمپ قلب و ریه مصنوعی متصل میشود

 

آخرین کانولی که گذاشته میشود کانول کاردیوپلژی است که در حد فاصل بین کانول آئورت و قلب گذاشته میشود(روت آئورت "رشه آئورت") کانول کاردیوپلژیک همانطوری از اسمش مشخص است جهت تزریق محلول کاردیوپلژی ( فلج کننده قلب) بکار برده میشود

 این کانولها معمولا دو شاخه دارد که شاخه دوم به مسیر ونت پمپ وصل میشود که جهت تخلیه کاردیوپلزی ، خون و یا هوای داخل روت آئورت بکار میرود

حالا بیمار آماده انجام عمل اصلی یعنی تعویض دریچه میترال میباشد پس از کنترل تمام مسیر ها و اتصالات و هماهنگی با گروه بیهوشی و پمپ بیمار بر روی پمپ قلبی ریوی قرار میگیرد

 

 این هم نمای شماتیک اتصالات CPB

 

پس از اینکه بیمار بر روی CPB قرار گرفت میتوانیم ونتیلاسیون بیمار را قطع نماییم ( تهویه بیمار را قطع نماییم) سپس برای آسیستول کردن قلب ابتدا بر روی قلب آب سرد ریخته تا قلب فیبریله نماید ( قطع ضربان و تبدیل به لرزش) مرحله بعد قطع جریان خون سیستمیک از قلب می باشد این کار را با زدن یک کلمپ مخصوص بنام کراس کلامپ انجام میدهیم

پس از زدن کراس کلامپ محلول کاردیوپلژیک را از مسیر کانول کاردیوپلژی تزریق می نماییم ( مسیر ونت بسته باید باشد ) اینکار را ادامه میدهیم تا قلب کاملا آسیستول ( بدون ضربان) و بی حرکت شود. سپس جراح دهلیز چپ را باز می نماید

 

پس از باز کردن دهلیز چپ دریچه میترال قابل رویت میشود و جراح میتواند دریچه میترال بیمار را بردارد

 

این هم تصویر دریچه برداشته شده از قلب بیمار که برای انجام آزمایش به آزمایشگاه ارسال میگردد

 

پس از برداشتن دریچه ، دهلیز از نظر وجود لخته بررسی شده و بخوبی با نرمال سالین شسته میشود

 

محل قرار گیری دریچه توسط سایزر اندازه گیری شده ، سپس سایز و نوع مناسب دریچه ( مصنوعی یا بیولوژیک)توسط جراح اعلام شده و توسط پرستار سیرکولر در اختیار پرستار اسکراب قرار میگیرد در این فاصله جراح نخهای ثابت کننده را در محل دریچه قبلی میزند

بعد نخ ها را به دریچه که مدتی در محل نرمال سالین محتوی آنتی بیوتیک غوطه ور بوده متصل میشود.

پس از زدن تمام نخ ها، دریچه به داخل دهلیز و محل قرار گیری خود هدایت میشود

پس از اطمینان از صحت کار لت های دریچه در محل ،تمام نخ ها گره زده شده و دریچه در محل تثبیت میشود

 

سپس دهلیز بسته میشود

 

در این فاصله بیمار که بر روی CPB سرد شده (هیپوترمی) دوباره گرم میکنیم . قلب باز شده و در هنگام بستن هوا داخل آن میباشد برای همین قبل از زدن آخرین گره های دهلیز و بعد از آن قلب را توسط مسیر ونت کاملا هواگیری می نماییم . اینکار با پر کردن مجدد قلب ( بستن مسیر وریدی ) و دادن ماساژ قلب توسط جراح انجام میگیرد.

 

پس از اطمینان از بی هوا بودن داخل قلب ، کراس کلامپ را برداشته میشود . با گرم شدن قلب و بر قرار ی مجدد خون بداخل عروق کرونر طپش قلب دوباره شروع میشود و اگر قلب دچار فیبریلاسیون شود توسط پدلهای اینترنال دفیبریلاتور با دادن شوک داخلی، قلب به را بحالت طپش بر میگردانیم

پس از منظم شدن ضربانات قلب ، تثبیت وضعیت همودینامیک ،درجه حرارت و گازهای خون شریانی بیمار با شروع مجدد ونتیلاسیون بیمار از پمپ آف ( جدا) شده ، کانولهای شریانی و وریدی خارج میشود هپارین تزریق شده توسط پروتامین خنثی میگردد . خونریزی کنترل شده و درنهایی جهت تخلیه خونریزی بعد عمل در داخل پریکارد ، زیر استرنوم ، یا توراکس قرار داده میشود. در صورت تثبیت شرایط بیمار ، استرنوم توسط سیمهای مخصوص که از جنس استیل هستند دوخته میشود

زیر جلد بیمار و بعد از آن پوست بیمار دوخته و پانسمان میگردد

 

و در نهایت بیمار به بخش ICU جراحی قلب انتقال میابد

در خاتمه مجددا از همه همکاران عزیزم و جراح محترم آقای دکتر متحدی که در تهیه عکسها با من همکاری نمودند سپاسگزاری می نمایم

بعضی از جزئیات را بعلت طولانی نشدن مطالب بیان نکردم که امیدوارم من را ببخشید

همکاران میتوانند سوالات و نظرات خود را در این پست در قسمت نظرات مرقوم نمایند 

همچنین همه همکاران میتوانند با ذکر منبع و  یا قرار دان لینک در سایر وبلاگها استفاده نمایند

موفق باشید

بهنام پورگرمرودی

این مطلب را یکی از دوستان و همکاران محترم  برایم ارسال کرده اند که برایتان در اینجا قرار میدم

خلاصه مراقبتهای پرستاری بعد از جراحی قلب باز:
1-کنترل علائم حیاتی و مانیتورینگ مداوم:
توجه به تعداد نبض که می تواند نشانه دیس ریتمی – شوک - تب- نارسایی قلب- خونریزی- هایپوکسی باشد.
توجه به درجه حرارت : در بدو ورود دمای بدن 35 تا 36 است که با گرم شدن بدن توجه به کاهشBP مهم است تغییرات درجه حرارت 4-3 روز بعد از عمل به مقدار 5/1-1  طبیعی است اما افزایش دما و مقاوم در برابر استامینوفن و پاشویه ممکن از نشانه :کم آبی – همولیز – آتلکتازی و عفونت باشد.
تعداد و عمق تنفس و تنفس صدادار مورد بررسی قرار گیرد.
2-کنترل صداهای قلبی و کنترل صداهای روده 
3-کنترل جذب و دفع : I/O در 12-8 ساعت اول هر یکساعت کنترل و سطح الکترولیتها بررسی می شود.میزان ترشحات در 24 ساعت اول تا 500 سی سی که طبیعی است رنگ ترشحات در ابتدا قرمز تیره که به مرور روشن و در نهایت باید سروزی شود.(تا خوردگی لوله همیشه مورد توجه باشد.)
4-کنترل پاسخ عصبی: کنترل GCSمهم است. مردمکهای گشاد می تواند ناشی ازافزایش سطح دی اکسید کربن و عدم برگشت سطح هوشیاری می تواند به علت آمبولی هوا یا چربی و ترومبوز باشد.
5-کمک به پاکسازی راههای هوایی
6-کنترل محل خونریزی: ممکن است خطر تامپوناد مطرح باشد
7-کنترل عفونت
8-کنترل درد: مهمترین مراقبت پرستاری محسوب می شود چون درد سبب یک سیکل معیوب شده و روند جداسازی از ونتیلاتور را به تاخیر می اندازد.
9-توجه به تحرک بیمار:با توجه به وضعیت بیمار و نظر جراح روز بعد از عمل مدت زمان کوتاهی روی تخت نشسته و پاهایش را آویزان می کند.روز دوم کنار صندلی و روز سوم و چهارم با نظارت پرستار کنار تخت راه برودو در صورت عدم مشکل روز هشتم و نهم تحرک کاملی دارد.

برچسب‌ها: گزارش تصویری از عمل تعویض دریچه میترال, جراحی قلب, پمپ, تکنولوژی گردش خون, پرفیوژن