رفتی....

به روی گونه تابیدی ورفتی.... 

  مرا باعشق سنجیدی ورفتی..... 

                    تمام هستیم نیلوفری بود. 

                    تو هستی مرا چیدی ورفتی....  

کناره انتظارت تاصحر گاه 

شبی همپای پیچک هانشستم 

                    تو از راه آمدی بانازوآن وقت 

                      تمنای مرا دیدی ورفتی ..... 

شبی از عشق تو با پونه گفتم  

دل او هم برای قصه ام سوخت 

                    غم انگیز است؛تو شیداییم را 

                    به چشم خویش فهمیدی ورفتی.... 

چه باید کرد این هم سرنوشتی ست 

ولی دل را به چشمت هدیه کردم