گمت کردم

نه مرا طاقت غربت نه تورا خاطرات غربت

دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندارم

ساده بودم که تورا ساده تجسم کردم

بعد لبخند تو با گریه تبسم کردم

آشنا با همه پنجره های شهرم چون تورا پشت همین پنجره ها گم کردم.