*ღ برگی از دفتر خاطرات من ღ*

♥بنام خدای عزیزم♥

*ღ برگی از دفتر خاطرات من ღ*

♥بنام خدای عزیزم♥

عنوانی نداره


چه قدر سخته بخوای سنگدل باشی اما نتونی

بخوای که به جای قلب یه تیکه سنگ تو سینه ات باشه

اما وقتی که می خوای سنگدلی تو ثابت کنی ببینی که اشتباه می کردی

وهنوز هم قلب داری نه یه سنگ که جایگزین قلبته

خیلی وقتا می خوام به همه چی بی تفاوت باشم

اما خب نمیشه

ولی گاهی انقدر یک مسئله که برات قدر یه دنیا مهمه بی ارزش میشه که خودتم تعجب می کنی

دیگه نباید توی این دنیا از کسی انتظار یک قلب پاک مهربون رو داشت

الان دیگه این انتظار جزء محالاته

شایدم مسخرت کنن

شایدم...

چه می دونم

دیگه برام مهم نیست اما گاهی شاید بهش فکر کردم

خودمم هنوز مقصودمو از این نوشته نمیدونم

فقط هر چی که توی ذهنمه روو خالی میکنم

شایدم توی قلبم

به هر حال سبک میشم

کاش می تونستم برم توی جنگل تنهای تنها یا لب ساحل فریاد بزنم

فریاد بزنم اما نمیدونم چی رو فریاد بزنم فقط می خوام خالی بشم

پس فقط فریاد می زنم...

آآآآآآآهاااااااااااااااااای....


این مطلبو که تموم کردم زدم انتشار اما هنوزم احساس می کنم می خوام بنویسم میخوام خالی بشم...

من ساده نیستم

می فهمم

می فهمم

دروغ رو درک می کنم

می فهمم دروغ میگن

می فهمم که...

اما چه کنم که خودم رو به سادگی میزنم...

خودمو به نفهمی میزنم...

می خندم...

اما...

چرا من درهمه حال می خندم

عصبانی میشم می خندم

ناراحتم می خندم

خنده های مصنوعی...هه

اینا چیه من دارم میگم؟؟؟

فکر کنم حالم خوب نیست

نیاز دارم که راه برم...زیر بارون

نیاز دارم خیس بشم...خیسه خیس

نیاز دارم دستامو بالا ببرم تا به بارون نزدیک تر بشم...

نیاز دارم روی یه سخره بشینم وبه دریا نگاه کنم...

من دلم بارون می خواد من دلم یه جاده میخواد

یه جاده ی بی  انتها...

مقصدش؛نامعلوم باشه

ابتداش...

نمی دونم هر  کجا...

دلم دیوان حافظ رو میخواد

دلم می خواد فال بگیرم

همیشه با شعر حافظه که آروم میشم

دلم گرفته حافظ

یه جوریم

یه جوری که خودمم نمی دونم...


"هر کجا هست خدایا به سلامت دارش(حافظ)"

یکدفعه این قسمت شعر حافظ یادم اومد

خیلی قشنگه

خدایا به سلامت دارش

وای وقتی بر میگردم به قسمت های بالایی

از نوشته هام تعجب میکنم...

بازم آروم نشدم

بازم دلم...

دلم میخواد ساعت ها بشینمو بنویسم

اما حیف که زمان اندک است...

شاید اومدم بازم نوستم...


گفتم غمه تو دارم گفتا  غمت سرآید                              

               گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

گفتم زمهر ورزان رسم وفا بیاموز                                     

               گفتا ز خوب رویان این کار کمتر اید

گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم                                   

               گفتا که شب روست او از راه دیگر اید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد                              

               گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر اید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد                               

               گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر اید

گفتم که نوش لعلت مارا به ارزو کشت                         

              گفتا که تو بندگی کن کاو بنده پرور آید

گفتم دل رحیمت کی عزم صلح دارد؟                    

             گفتا مگوی با کس تا وقت آن دراید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سرآمد

             گفتا خموش"حافظ"کاین غصه هم سر آید



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد