فصل خزان

از چهره طبیعت افسونکار

بربسته ام دوچشم پر از غم را

تا ننگرد نگاه تب آلودم

این جلوه های حسرت وماتم را

                                   پاییز،ای همسفر خاک آلود

                                   در دامنت چه چیز نهان داری

                                   جز برگ های مرده وخشکیده

                                   دیگر چه ثروتی به جهان داری

جز غم چه می دهد به دل شاعر

سنگین غروب تیره وخاموشت؟

جز سردی وملال چه می بخشد

بر جان دردمندمن...

                                         در دامن سکوت غم افزایت

                                          اندوه خفته میدهد آزارم

                                         آن آرزوی گمشده می رقصد

                                         در پرده های مبهم پندارم

پاییز،ای سرود خیال انگیز

پاییز،ای ترانه محنت بار

پاییز،ای تبسم افسرده

بر چهره طبیعت افسونکار

                                     فروغ فرخزاد      

   تقدیم به تمام دوست داران فصل خزان