قلب جا مانده

هوا سرد است،آسمان تهی از انوار میزبان ابرهاست...

 هوا سرد است...

 چه غمگینانه آسمان می نگرد!دریا بی تابانه به دل صخره ها می کوبد

 گل های رز در انتظارند...انتظار قطره ای باران

با چشمانی منتظر به دل آسمان می نگرند

ابرها سروده ای از جدایی می خوانند

 اشک آسمان روان می شود...

 مسافر تنها در زیر باران،با کوله باری بسته به جاده می نگرد،هوا مه الود است

وانتها نا پیدا...

اشک هایش می بارد همره دل تنگ آسمان

چیزی را بر روی صخره برجای می گذارد وباگام هایی خسته...لرزان...می رود...می رود

 به سمت صخره می روم...قلبی بر روی صخره بی تابانه می تپد...

 به جاده می نگرم...خداحافظ

نوشته؛زینب فراهانی