بی وفا

به نام خدای مهربونم

صدایت را به خاطر می سپارم            

    نگاهت را همیشه می ستایم

         نگفتی با صداقت حرف دل را

             ندیــــــــدی تو نــــگاه عاشقم را

                  نخـــواندی نامه ی بی خط دل را

                        نخواستی این دل بی کینه ام را

                               ندانستی که خون بر دل نشسته

ز بیداد زمونه گشته خســـــته

    تو گشتی بادلم غرق دورویــــــــی

          خیـــال کردم که بادل مــــــــهربونی

                چه خوش بودم به حرف های دروغت

                        به عشقت آن نگاه بــی فروغــــــت

                               ولی نقـــش تو بر دل می نگــــــارم

                                      تورا دســــــت خدا می سپــــــــارم