نیمکت

عبور می کنم

هر روز

از نیمکت های خالی پارک

طوری که انگار کسی

در نیمکت آخر

انتظارم را می کشد

به آنجا که می رسم

باید وانمود کنم که

باز هم دیر رسیده ام...